ตุรงค–, ตุรงค์ หมายถึง [ตุรงคะ–] (แบบ) น. ดุรงค์, ม้า, เช่น ตุรงคสังวัจฉร.(ป., ส.).
[ตุรงคะ–] (แบบ) น. ดุรงค์, ม้า, เช่น ตุรงคสังวัจฉร.(ป., ส.).
น. ชื่อโคลงโบราณ, คู่กับ มหาตุรงคราวี.
น. ส่วนของเครื่องดีดสีตีเป่า หมายความอย่างเดียวกับดุริยะ. (ป. ตุริย + องฺค).
น. คันชั่ง, ตราชู; ชื่อกลุ่มดาวรูปคันชั่ง เรียกว่าราศีตุล เป็นราศีที่ ๖ ในจักรราศี, ราศีดุล ก็ว่า.
[ตุน–] (แบบ) น. ต้นกะเพรา. (ป.).
(แบบ) น. คันชั่ง, ตราชู; ชื่อมาตราวัดนํ้าหนักมคธเท่ากับ ๑๐๐ ปละ. (ป., ส.).
(กฎ) น. ผู้มีอํานาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.